เชื่อว่า...คนไทยในปัจจุบันมีเหลืออยู่ไม่กี่%หรอก...ที่จะไม่มีเชื้อสายจีนจริงไหมคะ...และแน่นอนว่าในหมู่ลูกหลานคนไทยเชื้อสายจีนเมื่อพูดถึงในช่วงนี้ก็ต้องนึกถึงเทศกาล“เชงเม้ง”อย่างแน่นอน พูดถึงเชงเม้ง...เราจะนึกถึงอะไรกัน อากาศร้อน....จนผิวพัง....ญาติผู้ใหญ่มากมายทั้งอากง อาม่า อาโกว อาเจ๊ก เหล่าโกวอาแปะ ตั่วอึ้ม ซาโกว เหล่าเตี๋ยว...และอื่นๆอีกมากมายที่ตามมา...ญาติผู้ใหญ่ทั้งหลายก็จะเม้ากันอย่างเมามัน...ในขณะที่พวกเรา...ฟังออกบ้างไม่ออกบ้างตามประสาพวกไม่รู้ภาษาจีนดีพอ แถมของกินก็...เดิมๆทุกปี(ตามสไตล์แต่ละบ้าน...ยึดบ้านเราเป็นหลักแล้วกัน)มีแต่ซาลาเปา ส้ม แอปเปิ้ล...ลูกชุบไปตามเรื่อง...เพราะฉะนั้นวันนี้...ข้าพเจ้าขอเสนอ...วิธีการเชงเม้งให้สนุก ตามแบบวัยรุ่น แม้ว่าปัญหาเรื่องความร้อน...ข้าพเจ้าอาจไร้ทางแก้ ใครมีวิธีอย่างไรจะโบ๊ะครีมจะพันผ้าจะถือร่มอย่างไรอันนี้คงต้องตัวใครตัวมันก็ตาม...... เอ้า!!! ได้เวลาแล้ว..ตามมาดูกันเลย
หลักการที่๑ “การแหกกฎที่ได้รับการชื่นชม” อันนี้เหมาะสำหรับเด็กมากกว่าวัยรุ่น...แต่...ลองอ่านดูก่อนแล้วกัน..สมัยเด็กๆ มีเด็กคนไหนบ้างที่ไม่อยากเล่น"ไฟ"โอ๊ยไอ้เผากระดาษเล่น เล่นเทียน เล่นไม้ขีดเนี่ย ของมันน่าลองแต่ก็เชื่อว่า “อย่าเล่นกับไฟ” เนี่ยจะเป็นกฎเหล็กของหลายๆบ้าน ว้า! ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ
แต่....กฎเหล็กนี้...ก็ไม่ได้ถูกห้ามเสมอไปหรอกมันก็ยังมีเวลาที่เป็นช่องโหว่อยู่!!!! แล้วจะมียามใดเล่า...ที่เราจะเล่นกับไฟได้โดยได้รับการชื่นชมจากผู้ใหญ่...ถ้าไม่ใช่ตอนไหว้บรรพบุรุษ...กระดาษเงินกระดาษทองกองบะเร่อเผาไปสิ...ใครอาร์ตจัดญาติเยอะ...ชวนกันเล่นละครรอบกองไฟไปด้วยเลย...รับรองมันส์พิลึก...
เท่านั้นยังไม่พอ...สำหรับเด็กผู้หญิง...เคยไหมจินตนาการว่าตัวเองเป็นนางฟ้าน้อยๆเจ้าหญิงน้อยๆ...อยู่ในสวนดอกไม้เดินไปไหนก็ดอกไม้ปลิววว (เข้าทำนองเพลง...”เจอเธอเมื่อไรหัวใจมันหวิววววเด็ดดอกไม้ปลิวจนเกลื่อนถนนน” <<เพลงเก่าโคตรรู้อายุหมด)ถ้าเอาดอกไม้ที่บ้านมาเล่นจะเป็นยังไง...นอกจากจะโดนด่าเพราะเปลืองดอกไม้แล้ว...รับรองยังโดนให้ไปนั่งเก็บอีก...โอกาสนี้จะมีเมื่อไหร่อีกถ้าไม่ใช่เชงเม้ง...อย่าเล่นอยากโปรยอยากคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงน้อยกลางสวนดอกไม้บานก็...เอาเลยยยเต็มที่ไม่มีใครห้ามคุณ...เผลอเขาจะชมที่คุณช่วยงานเสียอีก...เป็นไงกันบ้างหล่ะคะ...จะมีสักกี่ครั้งในรอบปีที่คุณจะแหกกฎของบ้านแล้วกลับมาพร้อมกับคำชม
หลักการที่ ๒ “ครีเอทีฟไว้ก่อน...ป้องกันความซ้ำซากจำเจ”คุณเบื่อไหม(ที่ต้องทนกับคนไม่เอาถ่าน...เย้ยไม่ใช่!!!)กับการที่ต้องมานั่งโปรยดอกไม้ วางสายรุ้ง แบบมั่วๆซั่วๆไร้ศิลปะ หรือถึงทำก็ทำแบบRandomไปเรื่อย...ข้าพเจ้าขอเสนอ...วิธีการอาร์ตๆเพื่อทำให้การจัดแต่งฮวงซุ้ยไม่น่าเบื่ออย่างที่คุณคิด...คำที่ช่วยคุณได้คำนั้นคือ..”ครีเอทีฟ”นั่นเองเพียงคุณเติมแต่งจินตนาการลงไปในระหว่างการทำพิธีเล็กน้อย...เท่านั้นความสนุกก็จะบังเกิดโดยเราสามารถใส่ครีเอทีฟเข้าไปได้หลายจุดด้วยกัน
ขอเริ่มจาก ด้านหลังฮวงซุ้ย...เคยใช่ไหมโปรยดอกไม้Random...มันน่าเบื่อใช่ไหม...ทำไมไม่ลองทำให้มันเป็นรูปหล่ะ...จัดไปเลยปีนี้ธีมอะไรก็วางไป หรือจะทำเป็น ลายกราฟฟิกเจ๋งๆก็เก๋ไม่เบานะ...อย่างปีที่แล้ว...ข้าพเจ้าวางเป็นรูปหยินหยาง...ใหญ่ๆเอาดอกไม้มาถมๆๆๆๆเป็นสีให้แตกต่างอย่างสวยงาม...ส่วนปีนี้ข้าพเจ้าเลือกทำเป็นลายตารางหมากรุก...ก็เก๋ใช่ย่อย...ไม่ลองไม่รู้นะคะ...แล้วจะรู้ว่า...จัดฮวงซุ้ยก็จัดให้เก๋ได้(ด้วยความเคารพ...นะคะเหล่าบรรพบุรุษ)นอกจากการจัดด้านหลังฮวงซุ้ยแล้ว...
ไหนมีอะไรให้เราครีเอทได้อีก...โอ้ว...ไม่น่าเชื่อ...สิ่งนั้นคือ...”กระดาษเงินกระดาษทอง”เคยไหมกระดาษ๔เหลี่ยมใบจิ๋วๆให้เราพับเป็นทองพับอยู่นั่นแหละ...ไอเดียนี้...เกิดจากความไร้เดียงสาของน้องสาวข้าพเจ้าเอง(ขอบอกมันเหตุการณ์นี้...เกิดขึ้นจริงค่ะ)เหตุมันเกิดก็เพราะว่า หลังจากนั่งสงบเสงี่ยมเจี๋ยมเจี๊ยมเข้าไปได้ ๕-๖ ปีแรกของชีวิตเมื่ออายุได้สัก ๗ ขวบ...น้องข้าพเจ้าในวัยช่างสงสัยก็เริ่มอดใจไว้ไม่ไหวและเริ่มสอบถามอาม่าว่า...ไอ้กระดาษเงินกระดาษทองเนี่ย...พับเพื่อออออ????เผาเพื่อ???คำตอบอย่างมีหลักการจากอาม่าก็คือ...เราพับเป็นรูปทองส่งไปให้อาเหล่ากงไง...อาเหล่ากงจะได้มีเงินใช้มีทองใช้...เท่านั้นแหละน้องข้าพเจ้าก็ถึงบางอ้อ...แล้วหยิบกระดาษไปนั่งหลบมุมพับอยู่คนเดียว...
หลังจากนั้นไม่กี่นาที...มันก็วิ่งกลับมา...พร้อมกับกระดาษในมือที่ถูกพับ...เป็นรูป...”เรือใบ”พร้อมกับคำชี้แจ้งอย่างภูมิใจว่า “หนูพับเรือใบมาให้อาเหล่ากงค่ะ...เหล่ากงจะได้มีเรือใบนั่ง”ทันทีที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น...น้องชายอีกคนที่อายุห่างกันแค่๑ปี...ก็หยิบกระดาษไปอีกใบ...ไปนั่งหลบมุม..และแล้ว....มันก็กลับมา...พร้อมกับ...จรวดเงินจรวดทองในมือ...และคำอธิบายที่ว่า“เหล่ากงมีเรือใบแล้ว...ผมพับจรวดมาให้...เผื่อเหล่ากงอยากนั่งจรวด” ....สรุปแล้ว...ท่าทางบรรพบุรุษของข้าพเจ้าจะได้ทั้งเรือใบทั้งจรวดอย่างแน่นอนค่ะ...คุณผู้อ่าน...สนใจไปลองใช้บ้าง...ก็ไม่ว่ากันนะคะ...ใครจะพับนกพับเต่า พับหุ่นยนตร์ส่งไป..ก็ครีเอทีฟกันได้ตามสบาย...ก็แหม่ให้ไปแต่เงินแต่ทองบรรพบุรุษเบื่อแย่...หาอะไรแปลกๆให้ท่านใช้บ้างก็แล้วกัน^^ (แต่สมัยนี้สงสัยจะเผาไอโฟนไปให้กันมากกว่านะ)
หลักการที่๓ “สตูดิโอกลางแจ้ง” แหมๆ...คิดไม่ถึงหล่ะสิ ว่าสถานที่เชงเม้งเนี่ย...มันช่างเป็นสตูดิโอกลางแจ้งที่แสนเหมาะสม ด้วยแสงที่ดีมากกกกกก(จริงๆนะจ๊ะ)เหมาะแก่การถ่ายภาพ...ฟ้าที่มักจะโฟปร่งใส..สีสวย... ประกอบกับเนินหญ้าและฉากหลังอันเป็นธรรมชาติ...และพร็อบที่เพียบพร้อมไหนๆก็ออกแดดแล้วถ่ายภาพมันให้สนุกไปเลย เย้ๆอ๊ะๆอย่าดูถูกไป...มีภาพมาโชว์ๆ...แบบนี้สตูดิโอพอไหมคะ
วิธีที่ ๔ “วางระเบิด จุดประทัด ไม่แคร์กฎหมาย”จากสถานการณ์บ้านเมืองตอนนี้...ก็น่าจะทราบๆกันอยู่ว่าถ้าเกิดนั่งๆอยู่แล้วมีเสียงระเบิดขึ้นมาแม้แต่แอะเดียว...เรื่องใหญ่แน่นอน ยิ่งมีข่าวโยนประทัดใส่กลุ่มผู้ชุมนุมบ่อยๆ...แหม่...อันตรายจริงๆ...แต่...ณ ที่นี้...เชงเม้ง...คุณสามารถจุดประทัดบ้าบอกี่พันดอกก็ได้ตามใจคุณ...ระเบิดมันให้สะใจไปข้างแค้นใครก็จินตนาการไปแล้วกันว่า เรากำลังจุดประทัดใส่มันอยู่...หึหึหึหึหึ....อย่างวันนี้ก็ล่อไป ๒ ที่...ที่ละ ๕๐๐๐ดอกเอง...สะใจเป็นบ้า!!!!
View ViewPoint PointOfView
ป.ล. ชอบคุณภาพประกอบบางภาพจาก http://www.udclick.com/ และ http://www.mookeep.com/ค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น